കടലാസില്‍ രചിക്കപ്പെടുന്നതോ തപാലില്‍ അയക്കപ്പെടുന്നതോ കൊണ്ട് ഇതൊന്നും കത്തുകളല്ല. ഏറ്റവും അടുത്തിരിക്കുന്ന വാക്കുകള്‍...
ഏതൊരു വിരഹത്തിലും, എത്രമേല്‍ വ്യസനത്തിലും, എതഗ്നിയിലും നിന്നില്‍ എഴുതാനുള്ള വാക്കുകള്‍ ഉണ്ടല്ലോ? നീയത് മറന്നു കളഞ്ഞുവെങ്കിലും ...
പേനയെ ലഹരിപോലെ ഇഷ്ട്പ്പെടുക. അലമാരിക്ക് അലങ്കാരമായല്ല . പഠിച്ച അക്ഷരങ്ങളോടുള്ള കടപ്പാട് ബാക്കിയില്ലേ?
മണ്ണില്‍ വീണ്, ഒരില പോലെ മണ്ണിലേക്ക് ലയിച്ചു ചേരും മുമ്പ്, അക്ഷരങ്ങള്‍ അര്‍പ്പിച്ച ദൌത്യം എത്ര ഇടങ്ങഴി നിര്‍വ്വഹിച്ചെന്ന് ആലോചിക്കുന്നത് മാന്യത.
വാക്കുകള്‍ തന്നെ നിന്‍റെ നിയോഗം. വാക്കിന്‍റെ ശക്തി. ഓജസ്സ്. അവ മൂടിവെക്കരുത്. വിഴുങ്ങരുത്. വിളക്ക് കൊളുത്തുമ്പോലെ അത് പ്രകാശിപ്പിക്കുക.
നീ അറിയുന്നുണ്ടോ, ഇതെഴുതുമ്പോള്‍ കൊടുങ്ങല്ലൂരിലെ വസതിയില്‍ വിജയന്‍ മാഷുടെ ചിതയെരിയുകയാണ്....
( ബാലന് /2007 ഒക്ടോബര്‍ 4)
No comments:
Post a Comment